IX

Nie mam siły walczyć, zaczynać od nowa, szukać, starać się o coś co nie będzie pewne. Pomyślałam sobie, że choć nie żyję jakoś długo na tym świecie to przeżyłam wiele jak na swój wiek. Nie chce w ten sposób się nad sobą użalać, czy cokolwiek, po prostu brakuje mi sił. Potrzebuje odpoczynku, kolejnej dawki siły. Tylko nie wiem jak ją zdobyć. Boję się stoczyć, boję się, że przez to wewnętrzne zagubienie wejdę znów w coś nie dobrego.. To nie tak, że nie wiem czego chce, bo wiem. Mieć tych oddanych przyjaciół których posiadam choć czasem się od nich oddalam, żebym ich nie straciła. Miło by też było gdybym miała w końcu pewny grunt pod nogami, do tego poukładane chociaż kilka spraw w życiu. Znaleźć również trochę szczęścia pod postacią mężczyzny, cholernie szczerej i prawdziwej miłości, szczerze fajnie by było. Skończyć szkołę, odnaleźć dobrą pracę. Mogłaby pożerać mnie monotonia życia dorosłego, gdybym była w niej szczęśliwa. Tylko nie otrzymam tego wszystkiego od losu, bez walki na którą jak wspomniałam nie mam teraz sił...

"Powiedz, że świat już poniesie Nas, bo czasem jest tak, ze brak mi nadziei, bo boję się wstać, bo boję się spaść na dno jeszcze raz by tam gnić jak kiedyś... "